bookartia

Μετά το "Ο Σταυρός και η ημισέληνος" ο Αρίγκο Πετάκο επιστρέφει και καταπιάνεται με τη συνέχεια της σύγκρουσης του Ισλάμ με τη Δύση, αρχίζοντας από το έτος 1522, όταν οι ισχυρές δυνάμεις των Οθωμανών, με επικεφαλής τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, έφτασαν έξω από τα τείχη της Βιέννης.

Η έλευση του χειμώνα σήμανε την αποχώρηση των Οθωμανών και την άρση της πολιορκίας της Βιέννης, αλλά η πρωτεύουσα των Αψβούργων θα παρέμενε διαρκώς σε κίνδυνο τους επόμενους δύο αιώνες. Όταν οι Γενίτσαροι βρέθηκαν ξανά κάτω από τα τείχη της Βιέννης το 1683, την ίδια στιγμή στο Ρέγκενσμπουργκ η αυτοκρατορική δίαιτα κήρυξε την τελευταία σταυροφορία: με τη νίκη του Ευγένιου της Σαβοΐας, στρατηγού των Αψβούργων, έναντι των οθωμανικών στρατευμάτων στην Ζέντα των Βαλκανίων μπήκε   οριστικά τέλος στην ισλαμική απειλή.

Σύμφωνα λοιπόν με τον συγγραφέα, η συζήτηση που άνοιξε με το λόγο του Βενέδικτου ΙΣΤ' στο Ρέγκενσμπουργκ προσδίδει νέα σημασία σε εκείνη τη σταυροφορία, την  Τελευταία σταυροφορία, καθώς στάθηκε η τελευταία μεγάλη επιχείρηση του ενωμένου χριστιανισμού που πέτυχε τότε να απελευθερώσει την Ευρώπη από την απειλή μιας μουσουλμανικής εισβολής.