δωρεάν μεταφορικά με αγορές καθαρής αξίας άνω των 25€

εξαντλήθηκεαναμένεταιεγκέφαλος με δύο χέρια να τον δείχνουν
  • 27,37€ (-30%)
  • 19,16€

Η βίβλος του άθεου

περίληψη βιβλίου

"Οι οπαδοί των νεράιδων δεν χτυπάνε την πόρτα σου για να σε προσηλυτίσουν. Δεν απαιτούν να διδάσκεται η ψευτοεπιστήμη τους στα σχολεία. Δεν καταδικάζουν σε θάνατο οπαδούς άλλων νεράιδων. Δεν ισχυρίζονται ότι οι ηθικοί κανόνες βγαίνουν από τις τελετές των νεράιδων και ότι χωρίς νεράιδες θα είχαμε συνουσίες στους δρόμους και την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Δεν λένε ότι οι νεράιδες έφτιαξαν τον κόσμο και ως εκ τούτου πρέπει να κλείνουμε το γόνυ στον Μεγάλο Αδελφό των νεράιδων. Δεν λένε ότι η νεράιδα θα σε διατάξει να σκοτώσεις την αδελφή σου αν κυκλοφορεί στο δρόμο με κάποιον που δεν είναι ο αδελφός της.

Νομίζω λοιπόν ότι ισχύει αυτό που ο ποιητής Σέλεϋ αποκαλούσε αναγκαιότητα του αθεϊσμού. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πάρεις θέση. Είτε αποδίδεις την παρουσία σου εδώ στους νόμους της βιολογίας και της φυσικής είτε την αποδίδεις σε ένα θείο σχέδιο. (Μπορείς να διακρίνεις τον φίλο από τον εχθρό από το πώς απαντούν σε αυτό το αναπόδραστο ερώτημα και από το πώς αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις του.) Κι ωστόσο, όπως και οι πιστοί, άπαξ και αποφασίσουμε, έχουμε ακόμη πολλή δουλειά μπροστά μας."

Ο Κρίστοφερ Χίτσενς, που πέθανε τον Δεκέμβρη του 2011, μας οδηγεί μες από την αγνωστικιστική και αντιθρησκευτική σκέψη πολλών αιώνων. Ο τόμος περιλαμβάνει 45 κείμενα που συνιστούν τον κανόνα του αθεϊσμού. Από τον Λουκρήτιο στον Ντέιβιντ Χιουμ, από τον Τόμας Χομπς και τον Σπινόζα ως τον Σέλλεϋ και τον Καρλ Μαρξ, και από τον Δαρβίνο και τον Φρόυντ ως τους νεότερους και σύγχρονους μαχητικούς συνήγορους του αθεϊσμού, τον Ρίτσαρντ Ντώκινς, τον Ντάνιελ Ντένετ, τον Μάικλ Σέρμερ, τον Σαμ Χάρις, τον Ίαν Μακιούαν, και πολλούς άλλους. Τα διαφωτιστικά όσο και απολαυστικά κείμενα της ανθολογίας, εμπλουτισμένα με τα εξαιρετικά σχόλια του Κρίστοφερ Χίτσενς, ενδιαφέρουν όχι μόνο τον άθεο, τον αγνωστικιστή και τον πανθεϊστή, αλλά διεγείρουν την περιέργεια ακόμη και του μονοθεϊστή αναγνώστη.

Περιέχονται τα κείμενα:

- Λουκρήτιος, από το "Για τη φύση των πραγμάτων" (De Rerum Natura)
- Thomas Hobbes, "Περί θρησκείας από το "Λεβιάθαν""
- Benedict De Spinoza, "Θεολογικο-πολιτική πραγματεία"
- David Hume, "Η φυσική ιστορία της θρησκείας. Περί των θαυμάτων, από το "Μια εξέταση της ανθρώπινης νόησης"
- James Boswell, "Διήγηση της τελευταίας μου συνάντησης με τον Ντέιβιντ Χιουμ"
- Percy Bysshe Shelley, "Μια ανασκευή του ντεϊσμού"
- John Stuart Mill, "Ηθικές επιρροές της πρώιμης νεότητας, από το "Αυτοβιογραφία""
- Karl Marx, "Κριτική της εγελιανής φιλοσοφίας του κράτους και του δικαίου"
- George Eliot, "Ευαγγελική διδασκαλία"
- Charles Darwin, "Αυτοβιογραφία"
- Leslie Stephen, "Απολογία ενός αγνωστικιστή"
- Anatole France, "Θαύμα"
- Mark Twain, "Σκέψεις περί Θεού, από το "Ανθρώπινες ιστορίες". Βιβλική διδασκαλία και θρησκευτική πράξη, από τα "Ευρώπη και αλλού" & "Μια πένα που ζεστάθηκε στην κόλαση""
- Joseph Conrad, "Σημείωση του συγγραφέα στο "Η γραμμή σκιάς"
- Emma Goldman, "Η φιλοσοφία του αθεϊσμού"
- H. P. Lovecraft, "Επιστολή περί της θρησκείας"
- Carl Van Doren, "Γιατί είμαι άπιστος"
- H. L. Mencken, "Μνημόσυνο"
- Sigmund Freud, "Από το "Το μέλλον μιας αυταπάτης"
- Albert Einstein, "Επιλογή κειμένων σχετικών με τη θρησκεία"
- George Orwell, "Από το "Η κόρη ενός κληρικού""
- Chapman Cohen, "Μονισμός και θρησκεία. Μια παλιά ιστορία"
- Bertrand Russell, "Ένα σκιαγράφημα πνευματικών σκουπιδιών"
- Philip Larkin, "Εωθινό. Εκκλησιασμός"
- Martin Gardner, "Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος και η Δευτέρα Παρουσία"
- Carl Sagan, "Ο στοιχειωμένος κόσμος. Η περί Θεού υπόθεση"
- John Updike, "Από το "Η εκδοχή του Ρότζερ"
- J. L. Mackie, "Συμπεράσματα και συνεπαγωγές, από το "Το θαύμα του θεϊσμού: επιχειρήματα υπέρ και κατά της ύπαρξης του Θεού"
- Michael Shermer, "Επιστροφή στη Γένεση. Μια επιστημονική ιστορία της Δημιουργίας"
- A. J. Ayer, "Εκείνη η ανεξερεύνητη χώρα"
- Daniel C. Dennett, "Thank goodness!"
- Charles Templeton, "Μια προσωπική κατάθεση, από το "Αποχαιρετισμός στο Θεό". Ερωτήματα που μπορείς να θέσεις στον εαυτό σου"
- Richard Dawkins, "Γιατί είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν υπάρχει Θεός, από το "Η περί Θεού αυταπάτη". "Θρησκατέν", "Άθεοι με τον Ιησού"
- Victor Stenger, "Τα κοσμολογικά στοιχεία, από το "Θεός: η σφαλερή υπόθεση""
- Daniel C. Dennett, "Ένας λειτουργικός ορισμός της θρησκείας, από το "Απομυθοποίηση: καταρρίπτοντας τον μύθο της θρησκείας"
- Elizabeth Anderson, "Αν ο Θεός πέθανε, επιτρέπονται όλα;"
- Penn Jillette, "Δεν υπάρχει Θεός"
- Ian McEwan, "Τα μπλουζ της συντέλειας του κόσμου"
- Steven Weinberg, "Σχετικά με τον Θεό, από το "Όνειρα για μια τελική θεωρία""
- Salman Rushdie, "Imagine there 's no heaven" ένα γράμμα στον εξάκις δισεκατομμυριοστό πολίτη του κόσμου"
- Ibn Warraq, "Το Κοράνι, από το "Γιατί δεν είμαι μουσουλμάνος". Η ολοκληρωτική φύση του Ισλάμ"
- Sam Harris, "Στη σκιά του Θεού, από το "Το τέλος της πίστης""
- A. C. Grayling, "Μπορεί ένας άθεος να είναι φονταμενταλιστής; Από το "Εναντίον όλων των θεών""
- Ayaan Hirsi Ali, "Πως (και γιατί) έγινα άπιστη"

+προσθήκη στην βιβλιοθήκη

πληροφοριες

ημερομηνία έκδοσης15 Σεπτεμβρίου 2012
τίτλος πρωτοτύπουTHE PORTABLE ATHEIST
γλώσσα πρωτοτύπουΑγγλικά
αριθμός σελίδων616
διαστάσεις17 Χ 24
εξώφυλλοάδετο
ISBN978-960-6829-36-9

συγγραφεας

Hitchens Christopher

Ο Κρίστοφερ Έρικ Χίτσενς (1945-2011) γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ του Χάμσαϊρ, στη Ν. Αγγλία, κατά τη διάρκεια της πολεμικής θητείας και των δύο γονιών του στο Βασιλικό Ναυτικό. Παρακολούθησε πολύ καλές σπουδές, κάτω από τη φροντίδα τους, αρχικά στο σχολείο Leys School του Κέιμπριτζ και στη συνέχεια στο Balliol College της Οξφόρδης, όπου παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, πολιτικής και οικονομικής επιστήμης. Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του "Hitch-22", που εκδόθηκε πολύ αργότερα, το 2010, αφηγήθηκε, μεταξύ άλλων, ορισμένες ομοφυλοφιλικές εμπειρίες από την ηλικία αυτή.

Τη δεκαετία του '60, ο Χίτσενς εντάχθηκε στο κίνημα αντίθεσης προς τον πόλεμο του Βιετνάμ, την κλιμάκωση των πυρηνικών εξοπλισμών και την κυριαρχία των πολυεθνικών εταιρειών. Το 1965 προσχώρησε στο Εργατικό Κόμμα της Αγγλίας, από το οποίο διαγράφτηκε, όμως, το 1967, μαζί με όλη τη σπουδαστική του οργάνωση, εξαιτίας της κριτικής που άσκησαν στην υποστήριξη του πολέμου του Βιετνάμ από τον πρωθυπουργό Χάρολντ Γουίλσον.

Άρχισε τη δημοσιογραφική του καριέρα τη δεκαετία του ΄70, ως ανταποκριτής του τροτσκιστικού περιοδικού "International Socialism", και αργότερα ως συνεργάτης του "The London Times Higher Education Supplement", σε θέματα κοινωνικών επιστημών, και του περιοδικού "The New Statesman". Η αυτοκτονία της μητέρας του σ' ένα δωμάτιο αθηναϊκού ξενοδοχείου, το 1973, τον έφερε κατ' ανάγκη στην Ελλάδα.

Επιστρέφοντας δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό άρθρο για την κατάσταση της ελληνικής χούντας, που έμελλε να είναι το πρώτο του κείμενο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "New Statesman". Το 1981 ο Χίτσενς εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, αρχίζοντας να γράφει για το εβδομαδιαίο περιοδικό "The Nation" και για το μηνιαίο "Vanity Fair", ασκώντας έντονη κριτική στους Χένρι Κίσινγκερ, Ρόναλντ Ρέιγκαν, Τζορτζ Χ. Ου. Μπους και στην πολιτική των ΗΠΑ στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Μέσα από το τολμηρό και αντισυμβατικό περιεχόμενο του πολιτικού του λόγου, ο Χίτσενς εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο επιφανείς δημοσιογράφους και διανοούμενος της εποχής του. Φανατικός θαυμαστής του Τόμας Πέιν, του Τζορτζ Όργουελ και του προέδρου Τζέφερσον, δεν δίστασε να περιλάβει στα βέλη της κριτικής του τη νομπελίστρια ειρήνης Μητέρα Τερέζα και τους Μπιλ και Χίλαρι Κλίντον.

Το 1989 άρχισε να αποστασιοποιείται από την παραδοσιακή γραμμή "αριστερών" διανοούμενων όπως οι Νόαμ Τσόμσκι, Νόρμαν Μέιλερ, Σούζαν Σόνταγκ και Τζον Απαντάικ, λόγω της χαλαρής τους αντίδρασης στην εντολή δολοφονίας του Σαλμάν Ρούσντι που εξέδωσε ο Αγιατολάχ Χομεϊνί, με αφορμή το βιβλίο του "Σατανικοί στίχοι". Πιστοί φίλοι του ως το τέλος παρέμειναν, αντίθετα, οι συγγραφείς Ίαν Μακ Γιούαν, Μάρτιν Έμις και Σαλμάν Ρούσντι. Το 1997 συντάχθηκε με το αίτημα επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα, καταθέτοντας την άποψή του στο βιβλίο: "The Parthenon Marbles: The Case for Reunification".

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 τα άρθρα του τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ της διεθνούς επέμβασης των ΗΠΑ εναντίον των θεοκρατικών καθεστώτων και στη συνέχεια υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, γεγονός για το οποίο κατηγορήθηκε ως νεο-αντιδραστικός. Ωστόσο, συνέχισε να διακηρύσσει με κάθε τρόπο τον ριζοσπαστικό αθεϊσμό του, γράφοντας το βιβλίο "God is not Great: How Religion Poisons Everything"/"Ο Θεός δεν είναι μεγάλος", που εκδόθηκε το 2007. Εξέδωσε αρκετά άλλα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των: "Cyprus", 1984, που ξαναεκδόθηκε με τίτλο: "Hostage to History: Cyprus from the Ottomans to Kissinger", 1989, "The Missionary Position: Mother Teresa in Theory and Practice", 1995, "Thomas Paine's Rights of Man: A Biography", "The Trial of Henry Kissinger"/"Η δίκη του Χένρι Κίσινγκερ", 2001, "Letters to a Young Contrarian"/"Γράμματα σ' έναν νέο αντιρρησία", 2001, "Why Orwell Matters", 2002 και "The Portable Atheist: Essential Readings for the Non-Believer", 2007.

Τον Σεπτέμβριο του 2005 κατατάχθηκε πέμπτος σε μια δημοσκόπηση για τους 100 σημαντικότερους διανοούμενους των περιοδικών "Foreign Policy" και "Prospect". Πέθανε στο Χιούστον του Τέξας στις 15 Δεκεμβρίου 2011, σε ηλικία 62 ετών, μετά από μια επιπλοκή πνευμονίας που επιδείνωσε την υγεία του, ενώ είχε προσβληθεί από καρκίνο του οισοφάγου.