δωρεάν μεταφορικά με αγορές καθαρής αξίας άνω των 25€

Μικρή ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης
  • 15,50€ (-20%)
  • 12,40€

Μικρή ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης

Από τον Λένιν στον Στάλιν, 1917-1929

περίληψη βιβλίου

O Έ.X. Καρ είναι η αδιαμφισβήτητη αυθεντία στην ιστορία της Σοβιετικής Ρωσίας και των πρώτων χρόνων της Σοβιετικής Ένωσης.

H Μικρή ιστορία της Ρωσικής Eπανάστασης, που αποτελεί τη συμπυκνωμένη εκδοχή του εννεάτομου ''Η ιστορία της Σοβιετικής Ρωσίας'', προσφέρει στον αναγνώστη το απόσταγμα της γνώσης μιας ζωής τεράστιου μόχθου και εξονυχιστικής έρευνας σε πηγές και αρχεία.

+προσθήκη στην βιβλιοθήκη

πληροφοριες

ημερομηνία έκδοσης10 Ιουλίου 2017
γλώσσα πρωτοτύπουΑγγλικά
αριθμός σελίδων244
διαστάσεις14 x 21
εξώφυλλοάδετο
ISBN978-960-16-7207-6

συγγραφεας

Carr, Edward Hallett

Ο διπλωμάτης, δημοσιογράφος και ιστορικός Edward Hallett Carr (1892-1982) γεννήθηκε στο Λονδίνο από γονείς μεσοαστικής καταγωγής. Φοίτησε στο Merchant Taylors' School του Λονδίνου και στο Trinity College του Καίμπριτζ, από όπου πήρε το 1916 το πτυχίο του στην κλασική φιλολογία. Την ίδια χρονιά, και ενώ εξελισσόταν ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, ξεκίνησε τη διπλωματική του καριέρα στο Foreign Office, από την οποία παραιτήθηκε το 1936.

Στην αρχή, ως στέλεχος του Contraband Department του Φόρεϊν Όφις, ήταν υπεύθυνος για τις σχέσεις των συμμάχων με τη Γερμανία, μετά το 1917, όμως, ως στέλεχος του Northern Department, ασχολήθηκε με τις σχέσεις της Μ. Βρετανίας με τη Ρωσία, διέβλεψε την επικράτηση των μπολσεβίκων στην Οκτωβριανή Επανάσταση και συμβούλευσε σχετικά τον πρωθυπουργό Λόυντ Τζορτζ σε αντίθεση με τον υπουργό Άμυνας Ουίνστον Τσώρτσιλ, που υποστήριζε την παρέμβαση υπέρ των μενσεβίκων. Έλαβε μέρος στη βρετανική αντιπροσωπεία της Σύσκεψης Ειρήνης των Παρισίων, το 1919, καθώς και στη σύνταξη της Συνθήκης των Βερσαλιών που οδήγησε στην ίδρυση της Κοινωνίας των Εθνών.

Η διπλωματική του σταδιοδρομία επαινέθηκε, αργότερα, από τον Λόρδο Χάλιφαξ, και το 1920 του απονεμήθηκε ο τίτλος Commander of the British Empire (CBE). Μετά την αποχώρησή του από τη διπλωματική υπηρεσία, το 1936, ανέλαβε τη θέση Wilson Professor of International Politics στο Univestity College της Ουαλίας, και έγινε εταίρος των κολεγίων Trinity του Καίμπριτζ (1955) και Balliol της Οξφόρδης (1966).